Ik ben Jitske Jip van der Zwaag, geboren uit een Friese vader en een Hollandse moeder. Van klein kind af aan, verdiepte ik me al in mensen, vroeg me af waarom ze deden zoals ze deden, waarom ze verdrietig waren, waarom ze bang waren van honden …. en hield ik me bezig met alle dieren, hielp de veearts bij het bijeendrijven van de schapen voor de inentingen en ging ’s morgens vroeg mee helpen melken.
Eigenlijk wilde ik dierenarts worden, beter gezegd veearts voor de koeien, de schapen, de paarden. Maar school was leuker om te spijbelen en met vriendinnetje paarden in de wei te vangen en erop te springen. Moest van school af en gaan werken. Fysiotherapie leek me wel goed en ik werd aangenomen op die afdeling in het pas gebouwde ziekenhuis. Wat een superbaan! Uiteindelijk mocht ik van mijn vader toch nog een studie doen en ik koos voor de studie doktersassistente. Geweldig, want er was werk te kust en te keur en zo kon ik iedere lente m’n ontslag nemen om de hele zomer zeilles te geven in Overijssel. Wat ik naar vond in mijn werk was, dat er alleen maar aandacht was voor de ziekte en in het geheel niet voor de zieke …..
Dispensatie aangevraagd bij de minister van onderwijs, alle benodigde examens gehaald en ik mocht op jonge leeftijd gaan studeren op de parttime HBO opleiding Maatschappelijk Werk aan de Sociale Academie. En toen had ik de smaak zo te pakken, dat ik niet meer gestopt ben met studeren.
Tussendoor een 7-tal jaren in Pakistan gewoond met mijn toenmalige echtgenoot en later met onze twee kinders, waar ik vrouw van … en moeder van … ben geweest met heel veel liefde. Terug gekomen in Nederland zat ik 2 dagen, nadat ik geland was weer in de studiebanken. Er was nog zoveel te leren. Een jaar later ben ik mijn eigen praktijk gestart. Het is dan januari 1992.
Een aantal jaren Friese paarden gefokt (m’n absolute jeugddroom) met mijn toenmalige vriend in Drenthe, afscheid moeten nemen en in Markelo komen wonen in een kokshuuske achter een boerderij. En nu dus in Diepenheim, waar ik blijf …